Alessio Puelo - "Moje serce należy do Ciebie"

"Moje serce należy do Ciebie" to książka, która od razu przykuła mój wzrok, gdy tylko pojawiła się na instagramowych feedach (ach, ten angielsko-polski mix językowy :D ). Bardzo ciekawa i piękna według mnie okładka, a do tego zachęcający tytuł. Spodziewałam się po tej książce interesującej historii, ale typowej dla młodzieży, czyli dość prostej i nieskomplikowanej. Czy pozycja ta sprostała moim oczekiwaniom? Zapraszam do przeczytania :)

W klasie Alexa pewnego dnia pojawia się piękna dziewczyna Ylenia. Chłopak, niczym trafiony strzałą amora, zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Dla niej postanawia zmienić się na lepsze. Z krnąbrnego ucznia, który w głowie miał tylko imprezy i seks, staje się uczuciowym, troskliwym chłopakiem i zaczyna starać się dla Yleni - miłości swojego życia. Niestety, gdy sprawy zachodzą coraz dalej, dziewczyna odtrąca go, nie chcąc go więcej widzieć. Po czasie okazuje się, iż powodem tego zachowania była śmiertelna choroba Yleni, a co za tym idzie, chęć uchronienia Alexa przed rozpaczą i pustką jaką pozostawiłaby po sobie w jego życiu. Czy los pozwolił im jednak być razem? Czy znalazł się sposób, aby uleczyć Ylenię i pozwolić jej żyć u boku ukochanego?

Sami bohaterowie powieści są warci uwagi i przypatrzenia się im z bliska. Ylenia - zmienia nie tyle kraj zamieszkania, co KONTYNENT! Z pięknej Ameryki Południowej trafiła prosto do Włoch. Jest to dla niej ogromna zmiana w życiu, która przydarzyła się praktycznie z dnia na dzień. Mimo to, radzi sobie w nowej szkole, znajduje przyjaciół oraz zakochuje się z wzajemnością. Alex z kolei jest świetnym przykładem na to, jak miłość i uczucie może zmienić człowieka i mieć na niego niewyobrażalny wpływ.

"Miłość to piękne uczucie, ale tak złożone, że może ci odebrać zdrowy rozsądek."

Historia ta ma potencjał, lecz mam wrażenie, że pan Puelo nie postarał się za bardzo i książka ta została napisana "w biegu". Nie jest dopracowana, autor skupiał się na nie tych wątkach, co trzeba. Bardzo dużo fragmentów książki poświęcił prostytutkom i uganianiu się nastolatków za nimi (heloooł? Panie Puelo, jakieś niespełnione marzenia?), co w ogóle nie trzymało się kupy, ani nijak miało do sedna powieści. Często miałam wrażenie, że rozdziały były dopisane na siłę, byle powieść zyskała kilka dodatkowych stron.

Tak naprawdę głównym celem autora było zwrócenie uwagi na kwestię dawstwa narządów, co też Puelo zaznaczył w Posłowie. Poprzez książkę i miłosną historię nastolatków, chciał uświadomić młodym ludziom jak ważne jest, aby działać i nie bać się podpisać zgody na oddanie swoich organów w przypadku śmierci. 

"Gdyby nie Ylenia, nigdy nie pomyślałby, żeby zostać dawcą. Nawet nie przyszłoby mu to do głowy. Ciekawe, ilu nastolatków, zaabsorbowanych własnym światem gier i fantastyki, nie ma nawet pojęcia o podobnej możliwości."

Wielu ludzi jest nieświadomych, iż bez takiej zgody lekarze nie mogą pobrać narządów, które mogłyby posłużyć komuś walczącemu o życie. Ja sama należę do dawców organów, podpisałam zgodę na pobranie wszystkiego, co możliwe w razie najgorszego. Do dziś pamiętam piękne słowa, które widniały na karcie, którą wypisywałam:

Zostaw swoje organy na ziemi. W niebie nie będą Ci już potrzebne.

Reasumując, ogólny zamysł autora i pomysł na historię nie jest zły i rzadko pojawia się w literaturze. Książka z jednej strony zawiodła mnie, gdyż była zbyt prosto napisana, mało "fachowo", fragmentami wręcz "na odczepnego", byle coś napisać. Z drugiej zaś strony, jest coś urzekającego w tej historii, całym koncepcie i idei, która przyświecała Puelo. Myślę, że warto sięgnąć po tę pozycję i zastanowić się trochę nad życiem oraz przemyśleć, w jaki sposób możemy nieść pomoc i jak możemy przyczynić się do uratowania komuś życia, nawet wtedy, gdy nas już tu nie będzie. 

Ocena: 7/10

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania serdecznie dziękuję

Książka bierze udział w Wyzwaniu Czytelniczym: Czytam Young Adult.