Nina Riggs - "Jasna godzina. Dziennik życia i umierania"

Autor: Nina Riggs
Tytuł: "Jasna godzina. Dziennik życia i umierania"
Tytuł oryginału: "The Bright Hour. A Memoir of Living and Dying"
Przekład: Dorota Malina
Wydawnictwo: Literackie
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 358

Wiele książek opowiada o życiu, umieraniu, o pasjach, namiętnościach, rzeczach ważnych i mniej ważnych. Książka Niny Riggs jest jednak wyjątkowa. Jest bowiem autobiografią autorki, która skrupulatnie opisuje w niej swoją nierówną walkę z chorobą nowotworową. Nina dotychczas była szczęśliwą żoną Johna i matką dwóch chłopców - Freddy'ego oraz Benny'ego. Jak wynika z treści książki, w 2015 roku wykryto u niej raka piersi. Choroba nie była dla Niny zaskoczeniem, gdyż jej matka również się z nią zmagała i przypadki zachorowań pojawiały się już wcześniej w rodzinie. Mimo to każdy zdaje sobie doskonale sprawę, że na taką wiadomość nigdy nie można być przygotowanym. Życie autorki zmieniło się diametralnie - musiała dostosować je do podawanych dawek chemii, naświetlań, wypadających włosów. Musiała nauczyć się żyć na nowo z chorobą, a co gorsza, nauczyć również swoją rodzinę żyć z tą wiadomością. Wraz z panią Riggs przechodzimy przez kolejne etapy choroby i przeżywamy wszelkie zmiany w jej życiu. Obserwujemy zachowania jej męża, synów oraz bliskich ciesząc się, iż są dla niej ogromnym wsparciem, gdyż rak nie daje za wygraną.

"Jasna godzina" nie jest prostą i łatwą lekturą dla każdego. Właściwie to nie wiem dlaczego zdecydowałam się na przeczytanie tej powieści, gdyż doskonale zdaję sobie sprawę i doświadczyłam w życiu tego, co oznacza rak. Nie jest to grypa, na którą wystaczy wziąć witaminy i tabletkę na gardło. To poważna, przerażająca choroba, której rozwoju nikt nie jest w stanie przewidzieć. Najstraszniejsze jest w tym to, że cierpimy nie tylko my, ale także nasi bliscy, rodzina, przyjaciele oraz wszelcy ludzie z naszego otoczenia. Nie da się ukryć nowotworu oraz tego, że życie chorej osoby zmienia nagle kierunek o 180 stopni. Dzięki autorce książki, jeśli dotychczas nie mieliśmy styczności z tą chorobą (czego nikomu nie życzę!!!), możemy sami przekonać się, jakie męki muszą przeżywać ci ludzie. Ich życie staje się pełne wyrzeczeń. Niejednokrotnie nie są w stanie już wykonywać czynności, którymi zajmowali się wcześniej. Teraz ich życie stanowi choroba.

"- Jak to możliwe, że nie płaczesz? - pytam, niemal zirytowana.- Już swoje wypłakałam - odpowiada. - Znudziło mi się. Ty po prostu masz zaległości."

Książkę czyta się ciężko dlatego, iż wiemy, że jest to prawdziwa historia. Nie wyobrażam sobie cierpienia męża i dzieci oraz rodziny pani Riggs, którzy muszą stawiać czoła nowej sytuacji i wspierać kochającą żonę i matkę w jej zmaganiach z śmiertelnym wrogiem. Wszelkie dialogi, zapiski z życia autorki jeszcze bardziej wpływają na wyobraźnię Czytelnika i pozwalają zajrzeć wgłąb życia Niny i jej rodziny. Z pewnością nie jest to proste. Wątpię bowiem, iż czytanie o czyimś cierpieniu może dostarczać nam jakiejkolwiek rozrywki, jak to powinno mieć miejsce podczas wieczornego czytania większości lektur. "Jasna godzina" przedstawia nam jednak zupełnie inne wartości i ma inne zadanie - nie ma nas bawić i umilać nam czasu. Ma być przesłaniem, by swoje życie wykorzystwać w 100%, póki jeszcze je mamy. Niewiadomo bowiem, jaki los jest nam pisany. Dzisiaj jesteśmy, jutro może nas już nie być. Warto zatem okazywać czułość swojej rodzinie i bliskim każdego dnia, warto być uprzejmym dla innych tak, by zawsze ciepło o nas myśleli. Każdemu czasem jest ciężko, ale musimy wiedzieć, że inni mają jeszcze ciężej, a mimo to walczą i dają sobie radę. Zatem walczmy, żyjmy, przeżywajmy! Carpe diem!

Wasza Ann

Ocena: 9/10

- - -

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Literackiemu.