Follow Me @turkusowasowa

piątek, 18 sierpnia 2017

Dorota Sumińska, Irena Stanisławska i inni - "Najsztub i Sumińska. O Polsce, strachu i kobietach"

Autor: Dorota Sumińska, Irena Stanisławska i inni
Tytuł: "Najsztub i Sumińska. O Polsce, strachu i kobietach"
Wydawnictwo: Czarna Owca
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 164



"Najsztub i Sumińska. O Polsce, strachu i kobietach" to kilka rozmów między tytułowymi osobami zaprezentowane w formie wywiadu. Poruszają oni wiele skrajnych tematów: od łamania praw natury, przez piosenki Cohena, na kłamaniu zwierząt skończywszy. Jak wiemy, Piotr Najsztub i Dorota Sumińska to zupełnie odmienne osobowości - Piotr prezentuje siebie jako samowystarczalnego mężczyznę z wieloma sukcesami na koncie, których za sukcesy jednak nie uważa, gdyż w jego słowniku taki wyraz nie występuje. Pani Dorota z kolei to wrażliwa dusza, znająca świat zwierząt lepiej niż niejeden biolog. W każdej rozmowie poruszany jest zatem temat świadomego człowieka (bądź nie) w dzisiejszym świecie oraz porównanie zachowań ludzkich do zwierzęcych. Zupełnie różne światy ludzi i zwierząt mają jednak ze sobą wiele wspólnego jak się okazuje. Dowiedzieć się tego możemy w szczególności z wypowiedzi pani Doroty, gdyż Piotr odpowiada często powściągliwie i sam woli zadać pytanie niż się "wywnętrzyć".

Po tej książce, mimo iż jest cieniutka, spodziewałam się naprawdę wiele. Dwie świetne osobistości z wyraźnym i silnym charakterem podjęły się wspólnej rozmowy pod przewodnictwem Ireny Stanisławskiej. Pani Irena jednak zamiast przewodzić i trzymać w ryzach wypowiedzi Najsztuba i Sumińskiej, pozwalała im odbiegać od myśli przewodniej. Zdecydowanie nie radziła sobie w roli prowadzącej wywiad. Wręcz denerwowały mnie niektóre jej wypowiedzi, które miały być czasem śmieszne, czasem prowokować do dalszej wymiany zdań, a niejednokrotnie były kompletnie nietrafione, a wręcz irytujące. Z potencjalnie ciekawych rozmów powstał zatem chaos i całkowite pomieszanie z poplątaniem. Bo co wspólnego ma do jasnej anielki łamanie praw natury, globalna wioska i temat: jak widzi chomik?! 

Chciałabym móc polecić tę książkę z czystym sumieniem, ale nie dokońca mogę, gdyż sama nie jestem do niej przekonana. Uważam, że gdyby wywiad prowadzony był przez kogoś innego, kto potrafiłby połączyć i ustawić te dwie wspaniałe osobowości, to mogłoby wyjść z tego coś mocnego, godnego uwagi, kiedy to po skończonej lekturze sami mielibyśmy ochotę podyskutować z Najsztubem i Sumińską. Ja skończyłam tę książkę z myślą, że przeczytałam jakieś chaotyczne dyskusje, ale właściwie niczego konkretnego się nie dowiedziałam i nic z niej nie wyniosłam, oprócz paru ciekawych informacji o zwierzętach i ich naturze oraz poczynaniach. Jeśli mimo to intryguje Was co kryje ta pozycja, to śmiało - czytajcie i koniecznie dajcie znać, czy i Wy mieliście podobne odczucia do moich!



Ocena: 6/10


Za możliwość przeczytania i zrecenzowania dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.



4 komentarze:

  1. Nie przepadam za formą wywiadu, dlatego raczej ją sobie odpuszczę :)

    Pozdrawiam,
    ifeelonlyapathy.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czasem bywaja interesujace takie ksiazki, ale tylko pod warunkiem, ze wywiad jest dobrze poprowadzony.

      Usuń
  2. Po lekturze tej książki odniosłam podobne, wręcz identyczne wrażenie, co mnie zasmuciło. :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety :( Nie zawsze sie uda, zwlaszcza wywiad jest ciezka forma literacka.

      Usuń

Dziękuję za każdy komentarz, który nie jest spamem! Motywuje do dalszej pracy i pisania :)

Jeśli spodobał Ci się blog, zachęcam do jego obserwacji oraz odwiedzenia mnie w social mediach!