Suzanne Collins - "Igrzyska śmierci"

Całą swoją przygodę z trylogią „Igrzyska śmierci” zaczęłam dzięki paru osobom z instagrama, które poleciły mi przeczytanie jej. Byłam nastawiona dość sceptycznie, gdyż parę lat temu miałam (nie)przyjemność wybrać się do kina na film pt. „Igrzyska śmierci”, który nie przypadł mi do gustu i mocno rozczarował. Mimo to, postanowiłam dać szansę książkom i zakupiłam całą trylogię. Dziś z czystym sumieniem mogę stwierdzić, iż nie żałuję tego zakupu, a wręcz przeciwnie – nie mogłam trafić lepiej.

W tym poście pragnę przybliżyć treść oraz wyrazić swoją opinię na temat pierwszej książki z serii, czyli „Igrzysk śmierci”. Akcja całej powieści dzieje się w przyszłości w państwie Panem, które znajduje się na terenach obecnej Ameryki Północnej. Panem podzielone zostało na dwanaście różniących się od siebie dystryktów, a cała władza umiejscowiona jest w Kapitolu. Aby przypominać o zorganizowanej niegdyś przez mieszkańców Panem rebelii, Kapitol co roku w czasie dożynek urządza zwane przez wszystkich „igrzyska śmierci” podczas których, z każdego dystryktu wybierani są jeden chłopak i jedna dziewczyna w wieku 12-18 lat, aby później walczyć na arenie na śmierć i życie. Cała historia przedstawiona jest z punktu widzenia głównej bohaterki Katniss Everdeen, dziewczyny zamieszkującej dystrykt dwunasty, która poświęca się za młodszą siostrę i zgłasza na ochotnika w walce na śmierć i życie pomiędzy 24 zawodnikami.

W porównaniu do obejrzanego niegdyś filmu, książka bardzo mi się podobała i pochłonęłam ją w przeciągu kilku dni. Akcja powieści jest dynamiczna. Pojawia się w niej dużo różnorodnych postaci, z których każda jest inna, ale łączy je jedno – chęć przetrwania i zwycięstwa w igrzyskach. W książce jest wiele wzruszających momentów, jak również tych frustrujących, wręcz oburzających. Całość czyta się przyjemnie, gdyż treść jest naprawdę wciągająca. Nie znajdziemy tu niepotrzebnych, rozległych opisów – wszystkie są krótkie i rzeczowe. Czytelnik stopniowo wprowadzany jest w świat Panem, a później razem z bohaterami uczestniczy w walkach podczas igrzysk śmierci. W „Igrzyskach śmierci” odnajdziemy wiele skrajnych uczuć, takich jak: miłość, przyjaźń, nienawiść, złość, strach, które oddziałują na psychikę Czytelnika sprawiając, że jeszcze bardziej wciąga się on w świat przedstawiony przez panią Collins.

Książkę tę zdecydowanie poleciłabym do przeczytania nie tylko nastolatkom, ale również dorosłym. Osoby, które lubią dystopie np. Orwella, z pewnością również pokochają trylogię „Igrzyska śmierci”.

A jakie są wasze odczucia po przeczytaniu książki? Podobały się Wam „Igrzyska śmierci”? Podzielcie się swoimi opiniami na ten temat :)

"Niszczenie jest znacznie łatwiejsze od tworzenia" Suzanne Collins

"Nie chcę być kolejnym pionkiem w ich grze" Suzanne Collins

Love,

Turkusowa Sowa ®